سنڌ جو قصيدو | |
| |
اسان هون سپاهي، او ڀٽائي، تنهنجي سنڌ جا | |
جَلَ ٿَلَ جھولي، ڏونگر ڏولي | |
ڏاڍا اوکا ويڙها آهيون، دريا خان ۽ دودا آهيون | |
ڀونءِ تنهنجا اسين آهيون ڀانَ، ڳلِي ڳلِي جاڳ راڳ ڳايون | |
جيجل جھولي، ڏئي پئي لولي، سنڌي ٻولي، قومي ٻولي | |
اک اک سان وک وک سان ڪئين سُورَ سَلي ٿي پئي | |
هن ڌرتي جو تون آهين ڌڻي جي ڳالهه ڳڻي | |
پير پيا ٿَو ڦٽيا، هانءُ پيو ٿَو رَڌو، ڪجھ ته اڳتي وَڌو! | |
پڙهو گھمايو، خزان تڙايو، اسين اٿون پيا بهار بنجي | |
سُڏڪن سِنڌ ــــ سچار، کلندي لڄ مران | |
ڏيل ڏسڻ سان ڏڪڻي ورتئه، آمر اندر اڳتي آهي | |
وڃ، وڃي ڀڃ ڀيلا ـــــــــــ ڀيلا | |
انگ، وڇون ۽ ويري، ڳالهه مڙيئي هڪڙي | |
ااجهڻ کان مچڻ ۾ مزو ٿو اچي ڙي | |
ڏکاري رڳو منهنجي دل تون نه آهين، سڄي پرٿوي ٿي پريشان آهي | |
اسين اڌ ـــــــــ ڍاوا، اوهين وڌ ڍاوا | |
تحرير کي ترار بنايون بچي پئون | |
خريدارو، وڃو موٽي، خدا جو سنهن کتل آهيان | |
گھر گھر برف ڄمي وئي آهي، در در ديپڪ ڳايان ٿو مان | |
تنهنجي سِر لئه دريا، دودو ٿي ٿو مان هر هر ڄمان | |
مختلف قطعات | |
No comments:
Post a Comment