سنڌ جو قصيدو |  |
| |
اسان هون سپاهي، او ڀٽائي، تنهنجي سنڌ جا | |
جَلَ ٿَلَ جھولي، ڏونگر ڏولي |  |
ڏاڍا اوکا ويڙها آهيون، دريا خان ۽ دودا آهيون |  |
ڀونءِ تنهنجا اسين آهيون ڀانَ، ڳلِي ڳلِي جاڳ راڳ ڳايون |  |
جيجل جھولي، ڏئي پئي لولي، سنڌي ٻولي، قومي ٻولي |  |
اک اک سان وک وک سان ڪئين سُورَ سَلي ٿي پئي |  |
هن ڌرتي جو تون آهين ڌڻي جي ڳالهه ڳڻي |  |
پير پيا ٿَو ڦٽيا، هانءُ پيو ٿَو رَڌو، ڪجھ ته اڳتي وَڌو! |  |
پڙهو گھمايو، خزان تڙايو، اسين اٿون پيا بهار بنجي |  |
سُڏڪن سِنڌ ــــ سچار، کلندي لڄ مران |  |
ڏيل ڏسڻ سان ڏڪڻي ورتئه، آمر اندر اڳتي آهي |  |
وڃ، وڃي ڀڃ ڀيلا ـــــــــــ ڀيلا |  |
انگ، وڇون ۽ ويري، ڳالهه مڙيئي هڪڙي |  |
ااجهڻ کان مچڻ ۾ مزو ٿو اچي ڙي |  |
ڏکاري رڳو منهنجي دل تون نه آهين، سڄي پرٿوي ٿي پريشان آهي |  |
اسين اڌ ـــــــــ ڍاوا، اوهين وڌ ڍاوا |  |
تحرير کي ترار بنايون بچي پئون |  |
خريدارو، وڃو موٽي، خدا جو سنهن کتل آهيان |  |
گھر گھر برف ڄمي وئي آهي، در در ديپڪ ڳايان ٿو مان |  |
تنهنجي سِر لئه دريا، دودو ٿي ٿو مان هر هر ڄمان |  |
مختلف قطعات |  |
No comments:
Post a Comment